Koncertna sezona 2014/2015.
Koncertne Sezone
Maja Bogdanović (rođena u Beogradu), je diplomirala na Nacionalnom konzervatorijumu u Parizu gdje je završila i postdiplomske studije. Nakon studija u Parizu, usavršavala se na Univerzitetu za umjetnost UDK u Berlinu. Tokom studija bila je stipendista Francuske vlade, njemačkog programa DAAD, kao i laureat francuske banke Natexis.
Nastupa širom svijeta kao jedna od vodećih mladih čelistkinja i kao kamerni muzičar. Kao solista nastupala je sa: Tokijskom filharmonijom, Minhenskim kamernim orkestrom, Orkestrom RTS-a, francuskim Nacionalnim orkestrom, Kamernim orkestrom Nova Evropa, Dušan Skovran i dr.
Maja Bogdanović posebnu pažnju posvećuje savremenoj muzici. Premijerno je izvela djela: K. Pendereckog, S. Gubajduline, F. Sojersa, N. Bakrija, E. Tangija, M. Mihajlovića i dr. Aktivna na sceni kao i u studiju, snimila je više diskova za francuski “Lyrinx”, kao i za izdavačku kuću Nimbus.
Laureat značajnih internacionalnih takmičenja dobitnica je i specijalne nagrade konkursa Rostropovič u Parizu. Godine 2008. fondacija Šafran joj je dodijelila nagradu za dostignuća, a 2011. joj je uručena nagrada UMUS-a, za mladog umjetnika godine.
Svira na violončelu specijalno napravljenom za nju, francuskog graditelja Franka Ravatina.
Irina Krasko rođena je u Rusiji, od oca inženjera i majke učiteljice. Obrazovanje je započela na Centralnoj specijalnoj muzičkoj školi u Moskvi, a studirala je i diplomirala violinu na Moskovskom državnom konzervatorijumu Čajkovski.
Dobitnik je brojnih nagrada na takmičenjima. Nastupa sa simfonijskim orkestrima u Moskvi, pod upravom dirigenata: V. Dudarove, V. Fedosejeva, J. Simonova; kao i sa brojnim kamernim sastavima, učestvujući u premijernim izvođenjima i snimanjima djela savremenih autora. Nastupala je širom Evrope, u Aziji, Americi i Kanadi.
Violončelista i dirigent Denis Šapovalov okarakterisan je kao „briljantni talenat“ od strane Mstislava Rostropoviča. Godine 2000. završio je postdiplomske studije na Moskovskom državnom konzervatorijumu, a od 2001. je na istom angažovan u svojstvu pedagoga. Svjetsku slavu stekao je pobjedom na XI Međunarodnom takmičenju Čajkovski, održanom 1998. godine. Šapovalov je bio jedini violončelista koji je prisustvovao serijama koncerata povodom Rostropovičevog 75 rođendana. Nastupao je sa: Čajkovski simfonijskim orkestrom, Akademskim orkestrom Sankt Peterburga, kamernim orkestrom Moskovski virtuozi, Moskovski solisti, Londonskom filharmonijom, Tokijskim simfonijskim orkestrom, Simfonijskim orkestrom Bratislave, sa dirigentima: Lorinom Mazelom, Vladimirom Fedosejevim, Vladimirom Spivakovim, Jurijom Bašmetom, Valerijem Poljanskim i dr. Njegovi nastupi zabilježeni su na mnogim radio i TV stanicama.
Pored veoma uspješne solističke karijere, nakon završenih studija dirigovanja na Moskovskom državnom konzervatorijumu, aktivno se posvetio i dirigovanju. Godine 2012. bio je umjetnički direktor III Rostropovič Međunarodnog festivala „Cello Parade“.
Violinista i violista Domeniko Nordio, nekadašnje „čudo od djeteta“ (prvi recital imao je sa deset godina), sa šesnaest godina je osvojio Međunarodno takmičenje „Vioti“ u Verčeliju kada je Jehudi Menjuhin bio predsjednik žirija.
Tokom svoje tridesetogodišnje karijere svirao je sa: Londonskom simfonijom, Nacionalnim orkestrom Francuske, Orkestrom Romanske Švajcarske, Orkestrom Akademije Santa Cecilija, Lugana i Sofije, Moskovskom simfonijom, Nacionalnim orkestrom RAI i Nacionalnim orkestrom Španije sarađujući sa dirigentima kao što su: Flor, Štainberg, Kasadesus, Luizi, Karabčevski, Lazarev i dr. Nedavni nastupi u Velikoj dvorani Petrogradske filharmonije, Dvorani Filharmonije Enesku u Bukureštu, u Riu de Žaneiru, Buenos Ajresu i Velikoj dvorani Čajkovski u Moskvi, uz koncertne turneje po Evropi i Americi, doprinijeli su njegovoj slavi tako da je danas Domeniko Nordio jedan od najpoznatijih violinista na međunarodnoj sceni kome su mnogi kompozitori posvetili svoje kompozicije.
Violončelista Srđan Sretenović (rođen u Boru, 1976. godine) je diplomirao, magistrirao i doktorirao na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Sarađivao je sa dirigentima: Darinkom Matić Marović i Jordanom Dafovim; violinistima Stefanom Milenkovićem, Gordanom Nikolićem i Vesnom Stanković; flautistom Ljubišom Jovanovićem i dr. istaknutim umjetnicima. Redovno nastupa na domaćim festivalima kao što su: Čelo fest, BEMUS, NOMUS, NIMUS, Mokranjčevi dani i Međunarodna tribina kompozitora. Snimao je za radio i televiziju Beograd, kao i za CD produkciju Muzičkog informativnog centra i Muzikološko društvo Srbije. Član je Ansambla za novu muziku Gradilište, gdje je i član umjetničkog vijeća. Angažovan je kao solo violončelista kamernog orkestra Gudači sv. Đorđa, kao vođa grupe violončela u Simfonijskom orkestru Crne Gore, Nastupao je kao solista sa orkestrom RTS-a, OrkestromVojske Srbije i sa horom Collegium Musicum. Zaposlen je kao docent na Katedri za gudačke instrumente na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu.
“Besprekorna tehnika, muzička istančanost i zrelost” u interpretacijama mađarskog violiniste Antala Zalaija (1981) veoma su cijenjeni od strane Jehudija Menjuhina, Izaka Štema, Igora Ojstraha, Šloma Minca, Zoltana Košica, Fabija Luizkija i dr.
Antal Zalai osvojio je preko 15 nagrada na prestižnim međunarodnim takmičenjima kao što su: Kraljica Elizabeta, Indijanapolis, Krajsler ili Enesku. Nastupao je u 34 zemlje i snimio 7 solo albuma za BMC, Hungaroton i Brilliant Classics.
Sa vise od milion pregleda na kanalu YouTube, Antal Zalai je medju najgledanijim violinistiama na Internetu, cime je stekao on-line reputaciju "jednog od violinista koji mogu stati rame uz rame sa velikim interpretatorima iz proslosti".
Antal Zalai svira na „ex-Garay“ violini Antonija Stradivarija iz 1773. godine.
LJUBIŠA JOVANOVIĆ je diplomirao i magistrirao u Beogradu u klasi prof. Miodraga Azanjca. Usavršavao se u klasi prof. Chiristian-a Larde-a u Parizu i Aurele Nicolet-a u Bazelu. Nosilac je "Diplome Superieur de Concertiste" na L'Ecole Normal Superieur de Musique de Paris 1983. Svirao je na svim značajnim festivalima u bivsoj Jugoslaviji, kao i u Francuskoj, Švajcarskoj, Kini, Italiji, Austriji, Nemačkoj, Rusiji, Rumuniji, Velikoj
Britaniji, Alžiru, Finskoj, Danskoj, Ukrajini, Juznoj Africi, Norveškoj,
Argentini...
Ljubiša Jovanović je dobitnik najprestižnijih nagrada i društvenih
priznanja: Aprilske Nagrade Grada Beograda (2008. i 2013.god.), Svetosavske
nagrade, za poseban doprinos razvoju obrazovanja i vaspitanja u Republici
Srbiji (2009.), Zlatne medalje povodom 75 godina od nastanka Beogradske
filharmonije (1998.), Srebrne medalje Univerziteta umetnosti za dostignuća u
unapređenju nastave (2000.) Prve nagrade za interpretaciju na
"Internacionalnoj tribini kompozitora" (1992. i 1998.), >Zlatni Beočug< za
umetnička dostignuća, (1992.), Godišnje nagrade Udruženja muzičkih umetnika
Srbije, (1992.) kao i nagrade Beogradskog fonda za kulturu za najbolje
koncerte u Beogradu 1987.,1989., 1991. i 1992. god.Vodio je majstorske kurseve u Nemackoj, Argentini, Italiji, Ukrajini,Norveškoj, Kini, Juznoj Africi, Rumuniji, Hrvatskoj, Crnoj gori i Srbiji. Najveći flautisti današnjice, Aurele Nicolet, Irena Grafenauer, Emmanuel Pahud, Michel Debost, Christian Larde, Silvia Careddu, sarađivali su I nastupali sa Ljubišom Jovanovićem. Njegovi snimci nalaze se na više od 50 CD izdanja. Tokom više od 35 godina umetničke aktivnosti, premijerno je izveo
oko 60 koncertantnih, solističkih i kamernih kompozicija srpskih autora.
Ljubiša Jovanović je 25 godina radio kao solo flautista Beogradske opere i baleta (1978-'88), Simfonijskog orkestra Radio Televizije Srbije (1988-'89.)
i Beogradske filharmonije (1989-2004.). Redovni je profesor na Fakultetu
muzičke umetnosti u Beogradu (od 1993.) i Muzickoj akademiji na Cetinju-CG
(od 1996.). Od 2002-2009. godine je bio prodekan za umetničko - naučni rad
na FMU. Osnivač je i predsednik Orkestra Camerata Serbica-2004., kao i Festivala
klasične muzike BUNT (Beogradska Umetnička Nova Teritorija)-2013 god.
Od 2010. godine je umetnički rukovodilac i dirigent ansambala "Lola klasik".
Ljubiša Jovanović svira na 14k zlatnoj flauti WM.S.HAYNES
ANTUN IVEKOVIĆ (Zagreb, 1992), studirao je gitaru na Muzičkoj akademiji Sveučilišta u Zagrebu u klasi profesora Istvana Römera. Za uspjehe u akademskoj godini 2010./2011. dodijeljena mu je Dekanova nagrada Muzičke akademije u Zagrebu.
Na državnim takmičenjima učenika i studenata osvajao je brojne nagrade kao i prvu nagradu na međunarodnim takmičenjima „Nikšić Guitar Festival“ i „Fernando Sor“ (u Rimu) na kojem je, takođe osvojio i posebnu nagradu „Carla Minen“ za najbolju interpretaciju kompozicije Fernanda Sora.
Pored solističke karijere uspiješno se bavi kamernim muziciranjem, član je Zagrebačkog akademskog gitarističkog kvarteta s kojim je osvojio prvu nagradu na takmičenju „Enrico Mercatalli“ u Goriciji.