Koncertna sezona 2011/2012.
Koncertne Sezone
Miša Majski jedini je violončelista u svijetu koji je imao priliku da studira kod dvojice velikana- prof. Mstislava Rostropoviča i prof. Gregora Pjatigorskog. Rostropovič opisuje Mišu Majskog kao “... jednog od najistaknutijih talenata mlađe generacije čelista. Njegovo izvođenje predstavlja izvanredni spoj poezije i izuzetne osjećajnosti prožeto snažnim temperamentom i briljantnom tehnikom.” Rođen je u Letoniji, obrazovao se u Rusiji, da bi nakon svog povratka u Izrael sa oduševljenjem bio prihvaćen u Londonu, Parizu, Berlinu, Beču, Njujorku i Tokiju, kao i u ostalim značajnim muzičkim centrima. Kao ekskluzivni umjetnik diskografskekuće Deutsche Grammophon, tokom proteklih 25 godina realizovao je preko 30 snimaka sa orkestrima poput Bečkog i Berlinskog filharmonijskog orkestra, Londonskog simfonijskog orkestra, Izraelskog filharmonijskog orkestra, Pariskog orkestra,Kamernog orkestra Orfej, Kamernog orkestra Evrope i drugih. Njegovi snimci su širom svijeta pobrali sve pohvale kritičara i pet puta su osvojili prestižnu nagradu Record Academy Prize u Tokiju, tri puta nagrade Echo Deutscher Schallplattenpreis, Grand Prix du Disque u Parizu, Diapason d’Or of the Year, kao i željno iščekivane nominacije za nagradu Grammy. Kao prvoklasni muzičar i redovni gostujući izvođač na većini značajnih međunarodnih festivala, sarađivao je sa dirigentima kao što su Leonard Bernštajn, ŠarlDitua, Karlo Marija Đulini, Valerij Gergijev, Lorin Mazel, Zubin Mehta, Rikardo Muti, Džejms Livajn, Vladimir Aškenazi, Đuzepe Sinopoli i Danijel Barenbojm, kao i sa umjetnicima kao što su Marta Argerič, Nelson Freir, Jevgenij Kisin, Lang Lang, Radu Lupu, Piter Serkin, Jurij Bašmet, Džošua Bel, Žanin Jansen, Gidon Kremer, Julijan Rahlin, Vadim Repin, Maksim Vengerov i mnogi drugih.
Domagoj Pauković
Domagoj Pauković (Rijeka, 1989) kao devetogodišnjak počeo je da svira gitaru kod prof. Nikole Jedrlinića u Glazbenoj školi Ivana Matetića Ronjgova u Rijeci.
Godine 2007. upisao je studije gitare na Muzičkoj akademiji u Zagrebu, Područni odsijek u Rijeci, u klasi prof. Istvána Römera, na kojoj je trenutno student pete godine. Dobitnik je Dekanove nagrade za dostignuća u akademskoj godini 2009/2010.
Dobitnik je i Prve nagrade na takmičenju u okviru Šestog Međunarodnog festivala gitare u Nikšiću, 2011. godine. Pohađao je majstorske kurseve vodećih svjetskih gitarista i pedagoga kao što su: Pepe Romero, Kostas Kotsiolis, Karlo Markione, Anielo Desiderio, Alvaro Pieri, Pavel Steidl, Hubert Kapel, Zoran Dukić, Ana Vidović, Denis Azabagić, Goran Krivokapić, Jozsef Eötvös, Lorenzo Micheli, Marcin Dylla, Olaf Van Gonnisen i Tadashi Sasaki. Nastupao je kao solista uz Orkestar Opere HNK-a Ivana pl. Zajca u Rijeci i Staatsorchester Rheinische Philharmonie u Koblenzu.
Grigorij Krasko
Grigorij Krasko je rođen u porodici muzičara. Diplomirao je na Muzičkoj akademiji „Gnjesinih“ u Moskvi. Laureat je prvih nagrada na Sveruskom takmičenju violinista 1968. i 1969. godine, kao i na Saveznim takmičenjima u Lenjingradu i Rigi.
U orkestar slavnog Boljšog teatra primljen je 1974. godine, da bi nakon nekoliko godina zauzeo mjesto koncertmajstora i prvog soliste orkestra. Godine 1990. postao je koncertmajstor Moskovskog filharmonijskog orkestra i vođa kamernog orkestra „Moskovski filharmoničari“, sastavljenog od najboljih muzičara Moskovskog orkestra, sa kojima je redovno nastupao kao dirigent i kao solista.
Učestvovao je u snimanju brojnih kamernih djela savremenih autora: Stravinskog, Bartoka, Mijoa, Kšeneka, Hačaturjana...
Godine 1995. osnovao je i gudački kvartet „Moskovski solisti“, čije su turneje po Njemačkoj tokom ljeta 1996. i 1997. godine imale izuzetan uspjeh.
Iljа Gringolc
Najmlađi pobjednik Međunаrodnog tаkmičenja "Premio Pаgаnini", Iljа Gringolc studirаo je violinu i kompoziciju u Sаnkt Peterburgu sа Tаtjаnom Liberovom i Zan Metalidi i nа Džulijаrd školi sa Isakom Perlmanom. Jedаn je od dvаnаest mladih umjetnikа koje je Bi-Bi-Si uvrstio u svoj serijal Umjetnici nove generacije.
Ilja Gringolc je sarađivao sa orkestrima poput: Kamernog orkestra “Maler” pod upravom Klaudija Abada, Simfonijskog orkestra Sjevernonjemačkog radija iz Hanovera, NHK Simfonijskog orkestra japanskog radija, zatim, simfonijskim orkestrima iz Halea, Liverpula i Birmingema, Škotskim simfonijskim orkestrom Bi-Bi-Sija, Simfonijskim orkestrom Sаo Pаola…. Ostvario je niz uspiješnih turneja širom svijeta.
U kamernim sastavima nastupa sa umjetnicima kao što su: Juri Bаšmet, Lin Hаrel i Dimut Popen, Vlаdimir Mendelson, Itаmаr Golаn, Mihail Pletnjov, Vadim Rjepin i dr. Osnivаč je Gudаčkog kvаrtetа Gringolc.
Osvojio je nagradu za CD sa kamernom muzikom Sergeja Tanjejeva i snimio tri diska zа Dojče Gramofon koji su dobili izvаnredne kritike.
Profesor je violine nа Visokoj školi za muziku u Bazelu. Tаkođe, angažovan je nа Krаljevskoj škotskoj аkаdemiji zа muziku i drаmu.
Adrijаn Liper
Adrijаn Liper je šef dirigent i umjetnički direktor špаnskog RTVE Simfonijskog orkestrа i hora u Mаdridu, poslednjih devet godina. Prije toga bio je angažovan kao šef-dirigent Orquesta Filhаrmonije de Grаn Cаnаriа, osаm godinа, dok zаuzmu svoju poziciju. Prvenstveno se istakao kao pomoćni assistant dirigent u Hale Orkestru u Mančesteru, gdje je tokom pet godina dirigovao skoro 30 koncerata svаke sezone. Saradjuje i sa Vаršаvskom filhаrmonijom a nedavno je debitovаo sа Orkuestrom Nаcionаl do Porto. NJegovi budući аngаžmаni uključuju nastupe u Skаndinаviji, Frаncuskoj, Jаpаnu i Indiji, kаo i Špаniji.
Adrijаn Leаper dirigovao Londonskim orkestаrom, Moskvskim, Bečkim i Prаškim simfonijskim orkestrimа, Rаdio orkestrimа u mnogim zemljаmа (Velikoj Britаniji, Njemаčkoj, Poljskoj, Češkoj Republici, Norveškoj, zatim Švedskim Mаlmo simfonijskim orkestrom, Mocаrteum Orkestrom iz Salzburga, Vаršаvskom filhаrmonijom, Krаljevskom Liverpul filhаrmonijom i filhаrmonijom Malezije. Pored rаdа u cijeloj Špаniji sа orkestrimа kаo što su Orkestar Ciudаd de Sevillа, Mаlаgа i Reаl Orquestа de Gran Canaria.
Sarađivao je sa umjetnicima kao što su: Mstislаv Rostropovič, Feliciti Lott i Gаrrick Ohlssen, Rudolfа Buchbinder, Mischа Mаiski, Frаnk Peter Cimermаn, de Aliciа Lаrrochа Pjerа Amoiаl, Ernst Kovаčić, Čo-Liаng Lin i Anne-Sofie fon vidrа.
Ostvario je skoro 80 CD snimаkа koji su snimljeni zа Arte Novа, ASV, Nаkos / Mаrco Polo i Lа Motа de Polvo koje se kreću od stаndаrdnog klаsičnog repertoаrа - uključujući kompozicije: G. Mаlera, J. Sibelijusa, K. Nilsena i A. Dvoržаka simfonijа, špаnske kompozitore dvаdesetog vijekа među kojima su Grаnаdos, Ernesto Hаlffter, Rodo, Obrаdores i Jаneiro del Cаmpo.
Aleksandar Tasić
Klarinetista Aleksandar Tasić klarinet je diplomirao i magistrirao na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi prof. Nikole Srdića. Trenutno završava doktorske studije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Ante Grgina. Usavršavao se kod prof. Rikarda Moralesa, prof. Majkla Kolinsa i prof. Mišel Arinjona. Na takmičenjima učenika i studenata muzike Jugoslavije osvajao je prve nagrade, a Univerzitet u Novom Sadu mu je dodijelio Izuzetnu nagradu za umjetničku djelatnost. Kao solista je nastupao sa: Festivalskim orkestrom UBS Verbier (Švajcarska), Filharmonijom Novosibirska, Simfonijskim orkestrom Akademije umetnosti iz Novog Sada, Umjetničkim ansamblom Stanislav Binički, Dušan Skovran, Novosadskim kamernim orkestrom, Vojvođanskim simfoničarima, Žebeljan orkestrom, Gudačkim orkestrom Camerata Panonnica, na koncertima u Švajcarskoj, Holandiji, Rusiji i Srbiji. Nastupao je na značajnim festivalima u Srbiji i inostranstvu, kao što su: NOMUS, BEMUS, Međunarodna tribina kompozitora, Les Classiques de Villars, Verbier Festival, Reveries Musicales de Villars, Y4Y - Bankok, Music Festival in Schloss Elmau, Kotor-Art, A tempo, Bregenzer Festspiele, Ohridsko ljeto, Mostarsko proljeće, Granada Festival, Ljubljana Festival…
Od 2000. do 2006. godine Aleksandar Tasić je bio solo klarinetista Verbier Festival Orchestra (Švajcarska), sa kojim je nastupao pod upravom slavnih dirigenata kao što su: Džejms Livajn, Zubin Mehta, Kent Nagano, Volfgang Savališ, Valeri Gergijev, Klaudio Vandeli i drugi. Od 2006. godine stalni je solo klarinetista Verbier Festival Chamber Orchestra iz Švajcarske, a od 2011. godine takođe i prvi solo klarinetista Internacionalnog orkestra Ženeve (Švajcarska). Snimao je za TV i radio stanice u zemlji i inostranstvu (RTS, BBC, ART TV, Nederland Radio 4, Mezzo). Na Akademiji umetnosti u Novom Sadu je vanredni profesor Kamerne muzike. Od 2007. godine svira u kamernom duu sa gitaristom Zoranom Krajišnikom.
Član je Kotort Tria sa pijanistom Ratimirom Martinovićem i violinistom Romanom Simovićem koji nastupa na najznačajnijim svjetskim festivalima u zemlji i regionu. Aleksandar Tasić je predstavnik čuvenog proizvođača duvačkih instrumenata Selmer, Francuska, a svira na klarinetima model Recital.
Uve Tajmer (Uwe Theimer)
Uve Tajmer je stekao osnove svog muzičkog znanja kao član “Hora bečkih dječaka”. Završio je dirigovanje na Bečkoj muzičkoj akademiji u klasi profesora Hansa Svarovskog i studirao komponovanje kod Alfreda Ula. Postao je dirigent Hora bečkih dječaka i sa kojim je gostovao u Japanu 1967. i 1969. godine.
U okviru Salcburškog Festivala, Uve Tajmer je radio kao asistent Karla Bema, Lorina Mazela i Džejmsa Levina. Od 1975. godine je angažovan u „Wiener Volksoper“ kao šef operskog studija i dirigent. Sa ansamblom ove operske kuće je još dva puta gostovao u Japan. U Austriji je, između ostalog, dirigovao praizvođenjem “Pollicino” od Hans Verner Hencea, kao i brojnim operama i operetama i uspješnim muzičkim produkcijama: “La Cage aux Folles”, “My fair Lady”, “Gigi” i “Kiss me Kate”.
Kao dirigent, gostovao je u Operi Grac, na Festivalu Mörbisch, Međunarodnom festivalu opereta u Trstu, u Teatro Massimo u Palermu, Krakovskoj operi, Bečkoj kamernoj operi, i nastupao sa Štutgartskom filharmonijom, Slovačkom filharmonijom, Tokijskim simfonijskim orkestrom, Operskim orkestrom iz Osake, Filharmonijom sjeverne Njemačke i Petersburškom filharmonijom. Od 1996. godine u ulozi umjetničkog direktora i dirigenta vodi festival Operetsko ljeto u Donjoj Austriji (Festival u dvorcu Langenlois).
Dugo godina je bio dirigent u „Johann Strauss Kapelle”. Radio je kao aranžer i kompozitor za mnoge ansamble, između ostalog Bečki Ring Ensemble, Bečke virtuoze, Kvartet Küchl, Bečki gudački trio i Bečke Biedermeier soliste.
Uve Tajmer je dirigent Bečkog operskog balskog orkestra i Bečkog klasičnog simfonijskog orkestra od 1983. godine. Sa ova dva orkestra i Bečkim Biedermeier solistima je dao mnogobrojne koncerte širom Evrope, boravio na turnejama u Americi i Aziji i Japanu.
Među njegovim brojnim horskim i orkestarskim djelima izdvajaju se: Te Deum, kamerna simfonija i Gudački kvartet br. 2, premijerno izveden od strane Küchl kvarteta u Bečkom muzičkom društvu.
Njegovo svestrano muzičko iskustvo preporučilo ga je 1996. za gostujućeg profesora na Univerzitetu za muziku i reproduktivne umjetnosti u Beču, a nekoliko godina kasnije i za stalni angažman, od kada i vodi klasu na muzičko-dramskom odsjeku ove institucije.
Ginter Pihler
Ginter Pihler započeo je studije na Univerzitetu za Muziku i primjenjene umjetnosti u Beču 1955. godine. U 18 godini postao je vođa Bečkog simfonijskog orkestra a tri godine nakon toga bio je angažovan od strane Herberta fon Karajana kao vođa Bečkog filharmonijskog orkestra.
Od 1963. bavi se pedagoškim radom: kao profesor na Univerzitetu za muziku u Beču i gostujući profesor na Hoschule fuer Music u Kelnu (od 1993). Tokom 2007. bio je šef odsijeka za gudače na Međunarodnom institutu za kamernu muziku u Madridu. Kao profesor sudjelovao je u brojnim međunarodnim ljetnjim školama.
Godine 1969. dobio je nagradu „Mozart Interpretation Prize“ a 1970. je osnovao Alban Berg kvartet u kojem je bio prvi violinista.
Dirigovao je: Royal Flanders filharmonijom, Novom simfonijetom Amsterdama, Kamernim orkestrom Padove, Kamernim orkestrom Lausane, Orkestrom Hale, Norveškim kaer
nim orkestrom, Pariskim orkestrom. Koncertne turneje širom Evrope imao je sa: Izraelskim kamernim orkestrom, Toskanskim orkestrom, Irskim kamernim orkestrom, Njemačkom filharmonijom.
Od početka devedesetih godina dirigovao je najpoznatijim orkestrima u Japanu kao što su: Orkestar Tokija, Osake, Hirošime, Filharmonija Saporo i kamerni orkestar Kanazava.
U periodu od 2001. do 2006. Ginter Pihler je bio gostujući dirigent Kamernog orkestra Kanazava a potom i umjetnički saradnik.
Tokom sezona 2008/2009 i 2009/2010 dirigovao je milanskim orkestrom “I Pomeriggi Musicali, Nacionalnim orkestrom Lila, Bečkim kamernim orkestrom, Hajdn orkestrom Bolzane, Kamernim orkestrom Štutgarda, Nacionalnim simfonijskim orkestrom Taipei, Tokijskim, Osaka, Sendai, Saparo orkestrima u Japanu.
Ejal Ein-Habar
Flautista i dirigent Ejal Ein-Habar (1971), od 1997. godine je angažovan kao prvi flautista u Izraelskom filharmonijskom orkestru. Vođa je duvačkog odsijeka na Univerzitetu u Tel-Avivu Buchmann-Mehta školi za muziku.
Pobjednik je Međunarodnog takmičenja za flautu - Scheveningen 1992. godine u Holandiji, takmičenja u Japanu 1993, Francois Shapira takmičenja u Izraelu 1996, a u periodu od 1983-1996 bio je stipendista Fondacije za kulturu Amerika-Izrael.
Redovno nastupa kao solo flautista, ali i dirigent sa vodećim orkestrima u Izraelu, kao i orkestrima širom svijeta. Priređuje resitale, master klase i nastupa sa kamernim ansamblima na koncertima i festivalima u Izraelu, Evropi, Južnoj i Sjevernoj Americi i Kanadi.
Kao solista tokom 2008. godine je imao turneju sa orkestrom IPO iz SAD u Njujorku, Nju Džersiju, Filadelfiji, San Dijegu, Los Anđelesu.
Osnivač je i član Izraelskog duvačkog kvinteta sa kojim je snimio tri CD-a, dok je sa Izraelskim ansamblom flauta snimio tri.
Njegov poslednji CD It Takes Two to Trio za flautu, obou i klavir naišao je na veoma pozitivne kritike od strane American Record Guide kao a magazina Pan – Britanske organizacije za flautu.
TORLIF TEDEN
TORLIF TEDEN jedan od najcjenjenijih muzičara u Skandinaviji međunarodno priznanje je stekao 1985. godine osvajanjem nagrada na najprestižnim takmičenjima za violončelo. Od tada koncertira sa vodećim orkestrima u Skandinaviji, kao i najpoznatijim svjetskim orkestrima, među kojima su: BBC filharmonija, Birmingem simfonijski orkestar, Berlinski simfonijski orkestar, Moskovska filharmonija, Češka filharmonija, Holandska filharmonija, Izraelska simfonijeta; pod dirigentskom upravom: Esa-Peka Salonena, Pavo Berglunda, Nim Jarvia, Franc Velser-Mosta, Genadi Roždestvenskog, Leif Segerstama, Eri Klasa.
Nastupao je u prestižnim dvoranama: Vigmor hol u Londonu, Karnegi Hol u Njujorku,
Koncertgebouv u Amsterdamu i dr. Učesnik je brojnih festivala: Verbier Festival, Praško
proljeće festival, Šlezvig Holštajn, festi
vali u Bordou, Oslu, Kuhmu... Od 1986. godine
je snimio brojne CD-e za BIS na kojima su pored klasičnih zastupljene i savremene kompozicije. Njegov CD sa Šostakovičevim koncertom za violončelo dobio je Kansku
klasičnu nagradu 1995. godine, a CD sa Bahovim svitama za violončelo realizovan 2000. godine naišao je na veoma pozitivne kritike.
CD sa Dvoržakovim koncertom za violončelo i orkestar je snimio 2002. godine. Godine 2005/6 debitovao je sa Roterdamskom filharmonijom i nastupao sa solistima Julijan Rahlin i Žanin Jansen na Evropskim festivalima, a sa kamernim orkestrom Musica Vitae u Skandinaviji i Engleskoj. Tokom 2007/8 imao je turneje sa Žanin Jansen i Maksimom Risanovim i nastupao sa Tokio Metropolitan orkestrom.
Godine 2008/9 je nastupao sa Londonskom filharmonijom, imao turneje sa BBC simfonijskim orkestrom i snimao za CPO sa NDR orkestrom u Hanoveru. Tokom 2009/10 priređivao je koncerte u Ženevi, Birmingemu, Finskoj, Španiji; nastupao sa Švedskim radio simfonijskim orekestrom i Helsniškom filharmonijom. Pored toga imao je turneje sa kamernim sastavom. U martu 2011. je nastupao sa ORF/RZO orkestrom u Beču, priređivao koncerte u Londonu, Istanbulu, Berlinu, Štokholmu... Od 1992. do 1996. godine bio je profesor na Kraljevskom konzervatorijumu za muziku Kopenhagenu. Od 1996. godine je profesor na Kraljevskom konzervatorijumu za muziku u Štokholmu.
Svira na nekadašnjem instrumentu Lina Harela, David Techler iz 1711. godine.
JEKATARINA MEČETINA
Jekatarina Mečetina rođena je u muzičkoj porodici i veoma rano je postalo jasno da je naslijedila talenat od svojih roditelja. Obrazovanje je započela u Centralnoj školi za muziku na Državnom konzervatorijumu u Moskvi kod T .L. Kolosa. Osnovne studije je pohađala na Konzervatorijumu u Moskvi u klasi V. P. Ovčinikova, da bipostdiplomske studije završila u klasi Sergeja Leonidoviča Dorenskog.
Prva nagrada u karijeri bila je na Takmičenju mladih pijanista, a u sklopu Mocartove nagrade, koju je osvojila u desetoj godini dobila je klavir, a šest godina nakon toga uslijedio je mnogo ozbiljniji ispit - Međunarodno takmičenje Buzoni u Bolzani – koje se ubraja u jedno od najtežih takmičenja za klavir. U tom periodu italijanski kritičari su napisali „...mlada Jekatarina na vrhu svjetskog pijanizma...“.
Tokom narednih nekoliko godina ona je aktivno koncertirala, obišla mnoge zemlje i učestvovala na brojnim međunardnim takmičenjima. Bila je pobjednik na takmičenju u Verčeli (2002), Pinerolu (2003) i imala trijumfalni nastup u Brazilu, Bostonu i Sinsinatiju (2004), što joj je donijelo i prestižnu nagradu za mlade „Triumph“.
Za njen uspijeh i umjetničko sazrijevanje zaslužni su susreti i saradnja sa istaknutim umjetnicima. U decembru 2002. godine nastupila je na jubilarnom koncertu R. Ščedrina, a nakon toga u mnogim prilikama interpretirala njegovu muziku, uključujući Koncert za klavir i orkestar br.6. Značajna je buila i saradnja sa Vladimirom Spivakovim, i Mstislavom Rostropovičem.
Kao solista i sa prestižnim orkestrima intezivno koncertira širom Evrope uključujući dvorane poput Špilhausa u Berlinu, Gavo u Parizu, Koncertgebau u Amsterdamu, Veliku salu Konzervatorija u Milanu...
Njen najnoviji CD „Rahmanjinov“ snimljen je za izdavačku kuću Fuga Libera.
NANDOR SEDERKENJI
NANDOR SEDERKENJI, rođen u Budimpešti, započeo je umjetničku karijeru kao violinist u rodnom gradu, gdje je primio prve violinske instrukcije od svog oca, studenta renomiranih violinista mađarske tradicije, kao što je Jenö Hubay. Tokom studija na Muzičkoj akademiji Franc List osvojio je prestižne nagrade, uključujući prvo mjesto na Međunarodnom violinskom takmičenju Sigeti ‘79. Kratko vrijeme nakon toga, osigurao je međunarodnu reputaciju kao solista u zapadnoj Njemačkoj, Belgiji, Italiji i Francuskoj, uz svoj angažman prvog violiniste u Philharmonia Hungarica. Kao osvajač CBC National Radio Auditions, proveo je nekoliko uspješnih godina u Kanadi, nakon čega je pozvan da u ulozi prvog koncertmajstora vodi Century Orchestra Osaka, Japan. Kao solista i član kamernih sastava u kontinuitetu nastupa u Japanu, Australiji, Kanadi i SAD-u. Jedan od najvećih uspjeha kao solista je iskusio na koncertu u Karnegi holu u Njujorku. Pored koncertne aktivnosti, redigovao je i objavljivao kompozicije Ežena Isaija za čuvenog izdavača Šot mjuzik pablišers. Njegovi snimci uključuju mnogo novootkrivenih djela manje poznatih kompozitora, između ostalog svjetsku premijeru Isaijevog trija ”Le Londres”. Trenutno živi u Beču.
ELIZABET ATL
ELIZABET ATL je svoje muzičko obrazovanje stekla na Muzičkoj akademiji u svom rodnom gradu
Beču. Još za vrijeme studija je kao pijanistkinja učestvovala u brojnim solo i kamernim izvođenjima, kao I televizijskim i radio programima. Na kraju se odlučila da pređe u dirigente, te je studirala kod Džejmsa Mura (James Moore) iz SAD-a, Mihaela Gilena (Michael Gielen) iz Salcburga i Leopolda
Hagera iz Beča. Ova mlada umjetnica je period od 1999. do 2001. provela radeći kao asistentkinja izvršnog muzičkog direktora Gran Theatre del Liceu u Barseloni, radeći na veoma širokom repertoaru. Između ostalog je dirigovala: „Bal pod maskama“, „Lucia di Lammermoor“, „ Figarovu ženidbu“,
„Turandot“ i „Čarobnu frulu“. Osim toga, sarađivala je na produkciji „Aide“, „Samsona i Dalile“, „Žene bez sjenke“ (Frau ohne Schatten), „I Puritani“ i „Vec Makropoulos“.
Elizabet Atl konstantno unapređuje svoj koncertni repertoar. Na koncertima je sarađivala sa Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Orquesta del Gran Teatre del Liceu, Brandenburškim simfonijskim orkestrom, orkestrom Državne opere u Berlinu, Državnim orkestrom rajnske filharmonije, Orchestre Symphonique de Mulhouse i tako dalje. U bečkom pozorištu Burgtheater je 2006/07 godine vodila produkciju „Rasipnika“ (Der Verschwender). U toku sezone 1998/99 je na mjestu dirigenta angažovana u bečkoj Volksoper, gdje je debitovala sa „Figarovom ženidbom“. Nakon neoprodukcije baleta sa „Simfonijom u tri stava“ od Stravinskog, od januara 2003. ponovo radi za tu kuću. Između ostalog je dirigovala izvođenjem : „Don Giovanni“, „Madam Butterfly“, „Krcko Oraščić“, „Zatvorenik“, „ Studentprosjak “, „Krčma kod bijelog konja“, „ La Traviata “, „Pepeljuga“, „Martha“, „Noć u Veneciji“, „Bokačo“, „Der Evangelimann“, „Čarobna frula“, „ Operski bal“, „Zvuk muzike“, „Orfej u podzemlju“, „Karmen“, „Der Vetter aus Dingsda“, „Vesela udovica“, „Šišmiš“, „Zemlja osmijeha“, „Hofmanove priče“ i „Ivica i Marica“. U sezoni 2010/11, Elizabet Atl će voditi predstavu „Zemlja osmijeha“, a osim toga, dirigovaće premijerom baletske večeri „Mladi talenti Nacionalnog baletskog ansambla” u Beču.
TINO FАVАCА
Tenor Tino Fаvаcа rođen je 1958. godine na Siciliji (Gaggi). Od šeste godine mаestro Enriko Fаćini (tenor) je pratio rad ovog operskog pjevаčа.
Godine 2002, dobio je nagradu Đuzepe Di Stefаno kao “Nаjbolji sicilijаnski tenor". Tokom poslednjih deset godinа, nastupao je širom Evrope, u Njemаčkoj, Austriji, Sloveniji, Špаniji, Frаncuskoj, Belgiji, Srbiji, sarađujući sа brojnim umjetnicima na koncertima klаsične i etno muzike. Učestvovаo je kаo "Nаjbolji glаs" na Briselskom Međunаrodnom festivаlu, kao i na Međunаrodnom muzičkom festivalu u Bjelorusiji "Slаbenski Vitevsk Bаzаr".
Godine 2004, učestvovаo je na "Miа Mаrtini" festivаlu gde je dobio nаgrаdu zа "nаjbolju interpretаciju, izrаz i stil", au 2006. ostvario turneju "Cаnzoni dell'аmore E del Sole". Poslednjih godina sarađuje sа violinistom Snežаnom Tintor.
Trenutno je angažovan je na turneji po Evropi i Bliskom Istoku.
IRINA MATAJEVA
Irina Matajeva studirala je na Sanktpeterburškom državnom konzervatorijumu gdje je i diplomirala 1999. godine. Od 1998. je bila solista Mlade akademije Marinskog teatra u Sankt Peterburgu, sa kojim je nastupala u Finskoj, Kini, Njemačkoj, Italiji…). Učestvovala je na majstorskim kursevima kod Elene Obrascove, Renate Skoto i Larise Gergiev.
U njenom širokom repertoaru su brojne operske uloge, uključujući: Tatjanu u Evgeniju Onjeginu, Lizu u La Sonnambula, Suzanu u Figarovoj Ženidbi, Natašu u Prokofjevom Ratu i miru, Zerlinu u Don Đovaniju… Dalji angažmani uključuju: Kloi /Pikova dama/ u Los Anđeleskoj operi, Mikaelu /Karmen/ u Vašingtonskoj operi, resital sa Marinskom akademijom u Vigmor Holu u Londonu, resital sa Larisom Gergievom u Parizu.
Organizacija Teatral dodijelila joj je nagradu za najpopularnijeg umjetnika (za ulogu Tatjane) u januaru 2003. godine. Takođe, dobitnik je nagrade na VI Međunarodnom takmičenju mladih operskih pjevača Rimski-Korsakov, (2000. godine), kao i nagrade Golden Sofit, 2007. godine, za ulogu Jenufe u istoimenoj Janačekovoj operi.
Solista je opere Marinskog teatra od 2007. godine.
MIHАIL POČEKIN
Dobitnik prestižnih nagrada na brojnim međunаrodnim tаkmičenjima, uključujući Heifetz, Lipizer, Postаcchini i Sаrаsаte, MIHАIL POČEKIN (1990) je počeo da svira violinu u petoj godini kod Galine Turčaninove.Godine 1997. je upisao muzički koledž na Moskovskom konzervаtorijumu gdje je u klasi svoje majke postizao velike uspijehe.
Muzičku аkаdemiju u Kelnu, upisao je 2006. uklasi Viktora Tretjakova, a u periodu od 2010. do 2011. pohađao je nаpredne studije nа“Escuelа Superior de musicа Reinа Sofijа” u Mаdridu kod Ane Čumačenko. Pored togа, pohađao je mаjstorske kurseve kod: Gidona Kremera, Grigorija Kraska, Donalda Velerstajna, Kristijana Teclafa, Haralda Sonevega, Zariusa Sikmurzaeva, Veniamina Varsavskog, Vadima Rjepina, Kolje Blahera, Borisa Garlickog.
Sa velikim uspijehom koncertirao je u Rusiji, Špаniji, Hrvаtskoj, Njemаčkoj, Itаliji,Frаncuskoj, Turskoj, Ukrаjini. Mihаil Počekinje nastupio u Koncertnoj dvorаni Čаjkovski u Moskvi, Glаzunov sаli u St. Petersburgu, Auditorio Nаcionаl de Musicа u Mаdridu, Auditorio de Zаrаgozа i dr...
Učestvovаo je nа brojnim međunаrodnim festivаlima u Rusiji i inostrаnstvu i kao solista sа: Držаvnim аkаdemskim orkestrom Rusije, Moskovskom filhаrmonijom, Orquestа Sinfonicа de Nаvаrrа, Mlаdim nаcionаlnim orkestrom Špаnije, Litvаnskim nаcionаlnim orkestrom, Kаmernim orkestrom Minska, sarađujući sa dirigentima: J. Simonovim, K. Grifitsom, J. Domarkasom, S. Skripkomi dr.
Mihаil Počekin je podržan od strane ruskog Ministаrstvа kulture u 2003. godini i njemаčke fondаcije “Junge Musiker”. U septembru 2008. godine dobio je prestižnu nagradu Pаblo Sаrаsаte u Mаdridu i mogućnost da svira na violini Strаdivаri Ex Bossier (Ex Sаrаsаte).
Svira isključivo na violinama koje pravi njegov otac Jurij Počekin.
Lovro Pogorelić
Lovro Pogorelić (1970), prve pouke iz klavira dobio je od oca. U dvanaestoj godini je počeo da pohađa nastavu klavira kod ruskog pijaniste i pedagoga Konstatina Boginoa. U trinaestoj godini imao je prvi resital, a dvije godine nakon toga tumačio je solističku dionicu u Šumanovom koncertu za klavir i orkestar.
Redovno koncertira od 1987. godine. Kao solista ili sa orkestrom nastupao je u većini gradova Hrvatske, kao i u Francuskoj, Švajcarskoj, Velikoj Britaniji, Austriji, Njemačkoj, Italiji, Češkoj, Holandiji, Belgiji, Danskoj, Finskoj, Norveškoj, Bugarskoj, Kanadi, Japanu, Rusiji, SAD, i zemljama regiona.
Godine 1993, pod patronatom Francuske nacionalne fondacije odlazi na usavršavanje u Pariz. Tokom boravka u Parizu imao je brojne nastupe i snimio CD sa djelima Modesta Musorskog i Sergeja Prokofjeva.
Ostvario je jedan od prvih DVD snimaka Petog koncerta za klavir i orkestar, Ludviga van Betovena, sa Danskim Odenze simfonijskim orkestrom. Takođe je realizovao mnoge snimke za hrvatski, francuski, holandski, danski radio.
Francuski kanal MEZZO snimio je dokumentarac o nastajanju njegovog CD-a List (u Parizu, 2006. godine), kao i CD sa djelima Musorskog i Rahmanjinova.
Lovro Pogorelić je profesor klavira na Muzičkoj akademiji u Zagrebu, kao i osnivač i umjetnički direktor PagArt Festivala.